اسلام ؛ دین صلح وهمزیستی مسالمت آمیز:

نکته ای که به خصوص این روزها و با اوج گیری موج جدید اسلام ستیزی مخالفان دین و بشریت، می توان بر آن تاکید کرد تا بدانند که اسلام واقعی را نشناخته اند که چنین گستاخانه به دین اسلام و رسول مهربانی و رحمت، محمد مصطفی حمله می کنند، این است که از نظر دین اسلام، صلح و همزیستی مسالمت‏آمیز انسانها با عقاید و مذاهب گوناگون، یک ارزش و هدف است. به گونه ای که می توان گفت هدف از صلح، مصلحت‏گرایی نیست، بلکه خود صلح، مصلحت است؛ چرا که صلح با زندگی فطری انسانها سازگارتر است و در شرایط صلح، رشد و تعالی انسان و تفاهم برای رسیدن به توافقها و سرانجام به یگانگی آیین بشری و گرایش به حق امکان‏پذیرتر است. همچنین از نظر کتاب مقدس مسلمانان، قرآن كریم، جنگ مذهبى و ستیز به خاطر اختلافات عقیده به صورتى كه در برخى از مذاهب دیگر دیده مى شود ـ مانند جنگ هاى صلیبى مسیحیت ـ معنا ندارد. كینه توزى و دشمنى نسبت به پیروان ادیان دیگر از منظر قران، ممنوع، و درپیش گرفتن روش هاى اهانت آمیز نسبت به دیگران، یك روش غیردینى است. کاری که متاسفانه امروز در غرب و از سوی مخالفان دین در حال انجام است و هر از گاهی به بهانه های مختلف، دست به این عمل غیر انسانی زده و کینه توزی خود را در قالب تصویر کاریکاتور از رسول خدا که به حق رسول مهربانی و رحمت بود، نشان میدهند. قرآن كریم به مسلمین دستور اكید مى دهد كه با «جدل احسن» و «گفتگوى مسالمت آمیز» با اهل كتاب سخن بگویند و روابط خود را بر اساس اصول مشترك قرار دهند. چنانکه در آیه شریفه 46 سوره عنکبوت امده است وَ لا تُجادِلُوا أَهْلَ الْكِتابِ إِلاّ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِلاَّ الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ وَ قُولُوا آمَنّا بِالَّذِی أُنْزِلَ إِلَیْنا وَ أُنْزِلَ إِلَیْكُمْ وَ إِلهُنا وَ إِلهُكُمْ واحِدٌ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ»؛ و با اهل كتاب، جز به شیوه اى كه نیكوتر است مجادله نكنید، مگر كسانى از آنها كه مرتكب ظلم و ستم شده اند و بگویید به آن چه بر ما و ـ به آن چه ـ بر شما نازل شده ایمان آورده ایم و خداى ما و شما یكى است و ما همه فرمان بردار اوییم. قرآن کریم به مسلمانان دستور مى دهد كه از دشنام دادن به كافران و بت پرستان پرهیز نمایند؛ چرا که آنها هم در مقابل، به همین روش متوسل خواهند شد:« وَ لا تَسُبُّوا الَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ فَیَسُبُّوا اللّهَ عَدْواً بِغَیْرِ عِلْم كَذلِكَ زَیَّنّا لِكُلِّ أُمَّة عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلى رَبِّهِمْ مَرْجِعُهُمْ فَیُنَبِّئُهُمْ بِما كانُوا یَعْمَلُونَ( انعام، 108 )شما مؤمنان، به كسانى كه غیر خدا را مى خوانند دشنام ندهید، تا مبادا آنها نیز از روى ظلم و جهل خدا را دشنام دهند، این چنین عمل هر امتى را زینت دادیم، پس بازگشت آنها به سوى پروردگارشان است و آنها را از آن چه عمل مى كردند آگاه مى سازد (و پاداش و كیفر مى دهد). با توجه به اینکه بیان دستورات اسلام، همراه با منطق، استدلال و شیوه هاى مسالمت آمیز است، به برخى از مؤمنان كه از روى ناراحتى شدید نسبت به مسئله ى بت پرستى به بت هاى مشركان دشنام مى دادند، سفارش اكید مى كند كه از ناسزا گفتن اجتناب کنند. دین اسلام رعایت اصول ادب، عفت و نزاكت در بیان را، حتى در برابر خرافى ترین و بدترین ادیان، لازم مى شمارد؛ چون هر گروه و ملتى، نسبت به عقاید و اعمال خویش تعصب دارد. ناسزا گفتن و برخورد خشن موجب مى شود كه آنها در عقاید خود سخت تر شوند. به هر حال، اساس روابط مسلمانان با غیر مسلمانان بر مسالمت و رفتار نیکو می‏باشد. اسلام هیچ‏گاه به پیروان خود اجازه قتل و کشتار پیروان مذاهب دیگر را نمی‏دهد و وجود عقاید مخالف، مجوزی برای رفتار خصمانه نمی‏باشد، بلکه اسلام به پیروان خود دستور می‏دهد با مخالفین رفتار مبتنی بر عدالت و قسط داشته باشند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: